Οι μνήμες άνοιξαν
Τα μάτια μας σαν πεταλούδες
Τα φτερά μας σχηματίστηκαν
επάνω στον άνεμο

Μια ματιά καρφωμένη
ανάμεσα σε δυο χαμόγελα
καθαρό λουσμένο δάκρυ
μαθαίνουμε να ζούμε
μαθαίνουμε να πεθαίνουμε

Παλιά ξεχασμένα πορτραίτα
μέσα σε μια θύμηση
ευλογημένα τα καινούργια χέρια
οι ενωμένες μοναξιές
Γιώργος Θέμελης