Κυριακή, Δεκεμβρίου 17, 2006

Και τότε ...

Αφίλητοι αγαπήθηκαν....
Ξαναιδωθήκαν γέροι...
Και τότε,
πρώτη του φορά
της φίλησε το χέρι
Δροσίνης

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 08, 2006

Τετράστιχο

Είναι η καρδιά μας σαν τη γη.
Αδιάκοπα και δέχεται νεκρούς και καταπίνει.
Κι ύστερα ο τάφος γίνεται πηγή
για ν΄ανβρύζουν οι καρποί κι οι μυρωδάτοι κρίνοι.
Λιλή Πατρικίου Ιακωβίδου

Κυριακή, Νοεμβρίου 26, 2006

θάμα:απ΄του πεύκου τον κορμό
ξεκόλλησε μια φλούδα.
Δεν έπεσε, φτερούγισε
κι έγινε πεταλούδα.
Δροσίνης

Σάββατο, Νοεμβρίου 18, 2006

Πέμπτη, Νοεμβρίου 16, 2006

Οι μνήμες άνοιξαν
Τα μάτια μας σαν πεταλούδες
Τα φτερά μας σχηματίστηκαν
επάνω στον άνεμο

Μια ματιά καρφωμένη
ανάμεσα σε δυο χαμόγελα
καθαρό λουσμένο δάκρυ
μαθαίνουμε να ζούμε
μαθαίνουμε να πεθαίνουμε

Παλιά ξεχασμένα πορτραίτα
μέσα σε μια θύμηση
ευλογημένα τα καινούργια χέρια
οι ενωμένες μοναξιές
Γιώργος Θέμελης

Τρίτη, Νοεμβρίου 14, 2006

Σαν τα γοτθικά τελώνια στους καθεδρικούς ναούς πετρωμένα στους τοίχους με κείνο το τερατώδες χαμόγελο όλο μυστήριο, οδύνη, εκδίκηση;
Πώς να το ξέρεις.......
Έτσι μοιάζουμε.
Μηνάς Δημάκης

Τρίτη, Οκτωβρίου 31, 2006

Αν δεν μπορείς να κάνεις την ζωή σου όπως την θέλεις
τούτο προσπάθησε: τουλάχιστον όσο μπορείς μην την εξευτελίζεις.
Καβάφης

Κυριακή, Οκτωβρίου 29, 2006

Aνέβα, ανέβα, πάντα ανέβαινε
ακόμη, ακόμη πιο ψηλά
στην κορφή σε περιμένει η αγάπη
με ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα

Ανέβα, όλο μπρος, όλο ψηλά
κι αν δεν βρεις δρόμο, φτιάξε
Στην αγάπη δεν υπάρχουν έτοιμοι
τους φτιάχνεις εσύ

Ανέβα έστω κι αν στην κορφή
αντί για τριαντάφυλλα
σε περιμένει ένα μπουκέτο μαχαίρια
εσύ ανέβα

Ανέβα έστω κι αν δεις
πως τα λουλούδια ήταν ψεύτικα
κι η αγάπη, η ολόφλογη αγάπη
ένας καπνός, εσύ ανέβα

Ανέβα και πες ευχαριστώ,
όχι στα τριαντάφυλλα,
όχι στα μαχαίρια,
πες ευχαριστώ στη δύναμη
που σ΄έκανε ν΄ανέβεις
Λουντέμης